ارتباط باکتری‌ها با ابتلا به دیابت چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۸۷۱۹۵
مطالعه ای در حال بررسی رابطه بین میکروبیوم روده و ایجاد دیابت نوع ۲ است.
داده‌های اولیه این مطالعه نشان می‌دهد، باکتری‌هایی که اسید چرب خاصی تولید می‌کنند می‌توانند با سطح قند خون سالم‌تر مرتبط باشند.
این مطالعه طولانی مدت که MILES (مطالعه ارزیابی طولی میکروبیوم و انسولین) نامیده می‌شود، ۳۵۰ داوطلب غیر دیابتی را انتخاب و سپس برای دو سال میکروبیوم و تحمل گلوکز ،هر داوطلب را سه بار در طول دوره مطالعه ارزیابی کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته محقق مارک گودرزی،این مطالعه تشخیص تغییرات در طول زمان بین هموستاز انسولین و باکتری‌های روده است.
در واقع به دنبال پاسخ این سوال هستیم که آیا تفاوت‌های میکروبیومی باعث دیابت شده است یا دیابت باعث تفاوت‌های میکروبیومی شده است؟
اگرچه مطالعه در حال انجام است، گودرزی و همکارانش برخی یافته‌های اولیه را منتشر کرده‌اند.
این یافته‌های اولیه که اخیراً در ژورنال دیابت منتشر شده است، یک ارتباط متمایز بین حساسیت به انسولین و گونه‌های خاصی از باکتری‌های روده را نشان می‌دهد که اسید چرب زنجیره کوتاهی به نام بوتیرات تولید می‌کنند.
مطالعات قبلی یک عامل کلیدی در میکروبیوم‌های سالم، را وجود سطوح بالای باکتری‌های روده تولیدکننده بوتیرات اعلام کرده‌اند.
دانشمندان در کشفیات جدید به این نتیجه رسیدند که بوتیرات در پیری سالم نقش دارد و از بدن در برابر بیماری‌های خودایمنی محافظت می‌کند.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۰ نشان داد که افراد مبتلا به دیابت، سطوح پایین‌تری از باکتری‌های روده تولیدکننده بوتیرات را در مقایسه با افراد سالم نشان دادند.
یافته‌های جدید با تمرکز بر روی ۳۶ گونه مختلف از باکتری‌های تولیدکننده بوتیرات نشان داد که پنج گونه از باکتری‌ها به‌طور خاص با بیشترین مزایای حساسیت به انسولین مرتبط هستند شامل: Coprococcus، Oscillibacter sp. CAG ۲۴۱، Alistipes finegoldii، و Faecalibacterium prausnitzii.
محققان در مطالعه جدید گفته اند که باکتری‌های با سطوح بالاتر بوتیرات، این فرضیه را که باکتری‌ها ممکن است متابولیسم را با تولید بوتیرات بهبود بخشند پشتیبانی می‌کند، سپس به صورت سیستمیک جذب می‌شود و در آنجا می‌تواند هموستاز انسولین را بهبود بخشد.
محققان دو گونه تولیدکننده بوتیرات - Flavonifractor plautii و Anaerostipes caccae - را شناسایی کردند که با حساسیت به انسولین مرتبط بودند.
این اولین مطالعه‌ای نیست که گونه‌های باکتریایی خاص را با افزایش خطر ابتلا به دیابت مرتبط می‌کند، اما آنها سؤالاتی را در مورد ارتباط مستقیم بین باکتری‌های تولید کننده بوتیرات و سلامت متابولیک ایجاد می‌کنند.
به گفته گودرزی، خیلی زود است که پیشنهاد کنیم نوعی پروبیوتیک تولید کننده بوتیرات می‌تواند از دیابت جلوگیری کند.
با توجه به نظر محققان که برخی از گونه‌های تولیدکننده بوتیرات می‌توانند به طور بالقوه در ایجاد دیابت نقش داشته باشند، محققان امیدوارند که ماهیت طولی آن بینش‌هایی را در مورد رابطه علی بین حساسیت به انسولین و تغییرات باکتریایی روده ارائه دهد.
گودرزی خوشبین است در آینده نزدیک بتواند دیابت را با کوکتل‌های پروبیوتیک باکتریایی درمان کند.
گودرزی تأکید کرد: ما به تحقیقات بیشتری برای شناسایی باکتری‌های خاصی نیاز داریم که برای پیشگیری یا درمان دیابت باید تعدیل کنیم و برای این امر احتمالاً راهی ۵ تا ۱۰ ساله در پیش داریم.
منبع: سایت نیواطلس
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: میکروبیوم ابتلا به دیابت حساسیت به انسولین باکتری های روده باکتری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۸۷۱۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت پلاستیک زنده‌ای که خود را تخریب می‌کند
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، آلودگی پلاستیکی تهدید بزرگی برای محیط زیست و حیات وحش محسوب می‌شود. همانطور که تلاش می‌کنیم مشکل را بهتر درک کرده و برای کاهش وابستگی خود به پلاستیک راه حل‌هایی بیابیم، دانشمندان نیز در حال مقابله با این ماده در ابتدایی‌ترین ساختار آن هستند.
اکنون گروهی از پژوهشگران به سرپرستی محققان دانشکده مهندسی و تحقیقات مواد دانشگاه سن دیگو (MRSEC) با موفقیت پلاستیک زنده‌ای را مهندسی کردند که قابلیت کمپوست شدن دارد.
پلی اورتان ترموپلاستیک، به عنوان یک نوع پلاستیک، جای پای محکمی در زندگی روزمره ما دارد. از نظر تجاری، صنایع از آن در تولید کفش، پادری ها، کوسن‌ها و فوم حافظه دار استفاده می‌کنند.
این دانشمندان می‌گویند: زمانی که این پلاستیک با هاگ باکتری از نوع «باسیلوس سابتلیس» پر شد، دیدیم وقتی پلی اورتان در پایان چرخه زندگی خود در معرض مواد مغذی موجود در کمپوست قرار می‌گیرد، شروع به تجزیه می‌کند. این خاصیت ذاتی این باکتری‌ها است.
برخی از باکتری‌ها قادر به ایجاد هاگ هستند، هاگ یا اسپور مرحله استراحت مقاومت در باکتری‌ها است. هاگ‌ها می‌توانند در شرایط نامساعد که باکتری‌ها قادر به تحمل آن نیستند، مانند حرارت، سرما، خشکی، مواد شیمیایی، تشعشعات و ... زنده بمانند. هر باکتری فقط یک هاگ می‌سازد و از هر هاگ یک باکتری بوجود می‌آید. هاگ ممکن است کروی یا بیضی باشد و اندازه آن بین ۴ تا ۲ میکرون است.
آنها در این پژوهش، توانایی سویه‌های محدودی از باکتری‌ها را در استفاده از پلی اورتان ترموپلاستیک‌ها به عنوان تنها منبع کربن مورد ارزیابی قرار داده و سپس منبعی که بهترین رشد را داشت برگزیدند.
مهندسی پلاستیک زیست تخریب پذیر
محققان هاگ‌های باکتری و گلوله‌های پلاستیکی را در یک اکسترودر پلاستیکی ریختند و آنها را در دمای ۱۳۵ درجه سانتیگراد مخلوط کردند. سپس نوار‌های پلاستیکی معمولی از آن ساختند.
هاگ‌ها به عنوان یک حالت خفته باکتری و به دلیل برخورداری از یک سپر محافظتی، می‌توانند در شرایط سخت مقاومت کنند، با این حال، این محققان یک قدم فراتر رفتند تا آنها را به گونه‌ای مهندسی کنند که در برابر دما‌های بالا انعطاف پذیر و مقاوم باشند.
این شیوه که تکامل آزمایشگاهی تطبیقی نام دارد شامل رشد هاگ ها، قرار دادن شان در دمای زیاد برای دوره‌های زمانی طولانی و امکان جهش طبیعی برای آنها می‌شود.
دانشمندان پس از تکرار چندین باره این فرآیند، با موفقیت گونه کاملی از این هاگ‌های باکتریایی را زیست مهندسی کردند. وقتی این هاگ‌ها دوباره در محیط کشت فعال می‌شوند، شروع به تجزیه پلاستیک می‌کنند.
بیدار شدن هاگ‌ها در محیط کمپوست
آنها این پلاستیک زیست تخریب پذیر را در «محیط‌های کمپوست فعال و استریل میکروبی» تحت شرایط ایده آل ۳۷ درجه سانتیگراد با رطوبت ۴۴ تا ۵۵ درصد آزمایش کردند. هاگ‌ها در داخل این نوار‌های پلاستیکی دوباره جوانه زدند و ظرف پنج ماه ۹۰ درصد پلاستیک را تجزیه کردند.
اگر صنعت پلاستیک بخواهد به استفاده از پلاستیک ادامه دهد و اگر وابستگی ما به این مواد همین قدر زیاد باقی بماند، با تولید پلاستیک زیست تخریب پذیر می‌توان ضایعات را در مدت زمان بسیار کوتاهی از بین برد.
مجریان این طرح می‌گویند: آنچه قابل توجه است این است که این ماده جدید حتی بدون حضور میکروب‌های اضافی تجزیه می‌شود و بیشتر این پلاستیک‌ها احتمالا کارشان به محیط‌های کمپوست غنی از میکروب‌ها نخواهید کشید؛ بنابراین این توانایی خود تخریبی در محیطی عاری از میکروب باعث می‌شود فناوری ما همه کاره‌تر شود. این پلاستیک حتی برای تجزیه زیستی به شرایط مطلوب نیاز ندارد.
نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام/
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان